شبیه سازی متقابل برای اندازه گیری ارزش سیگنال های اجتماعی در کودکان اوتیسم

سیگنال های اجتماعی درکودکان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم :

چندین گزارش برای توضیح مشکلات تعامل اجتماعی در اختلال طیف اوتیسم  پیشنهاد شده است. در میان آن که اهداف اجتماعی غیرطبیعی، مشکلات انگیزه اجتماعی با درک قوانینی که باعث تعامل اجتماعی می شود، کاهش می دهد.  مشکلات تعامل اجتماعی که افراد مبتلا به اختلال طیف اوتیسم مواجه می شود، این است که آنها از جهت گیری غیرطبیعی به سوی محرک های اجتماعی استفاده می کنند و این جنبه یکی از ویژگی های اصلی در تشخیص اوتیسم  است. مطالعات اخیر در نوزادان مبتلا به اوتیسم  نشان داده است که توجه به محرک های اجتماعی مانند چهره و چشم ممکن است در طی چند ماه اول زندگی ایجاد میشود ، اما بعدا کاهش می یابد . برای توضیح تعامل عادی با  ارتبطات اجتماعی در اوتیسم، چندین نظریه غیر انحصاری انگیزه کاهش یافته نسبت به محرک های اجتماعی پیشنهاد شده است و مشکل استفاده از اطلاعات قبلی برای هدایت رفتار، منجر به ترجیح بیشتر قابل پیش بینی ، رویدادهای غیر اجتماعی میشود.

با این حال، هنگامی که محرک های متغیر و غیر مجاز اجتماعی ارائه می شود، کنترل کم ریسک ،برای نوزادانی که مبتلا به اوتیسم نیستند شامل می شود ، در حالی که کودکان مبتلا به اوتیسم هیچ ترجیحی برای یک محرک ندارند. این تحریک کمتر نسبت به تحریک متغیر ممکن است منعکس کننده تغییر در تعصب نسبت به اطلاعات قابل پیش بینی یا مشکل کلی با پردازش آماری باشد. این امر با استفاده از نگاه تصادفی وردیابی چشمی امکان پذیر است که اجازه می دهد تا تعامل توسط شرکت کنندگان کنترل شود. این روش به بدست آوردن بهتر تعامل اجتماعی شبیه سازی شده امکان می دهد تا شرایطی را که تحت تاثیر اختلال تعامل اجتماعی در اوتیسم  ظاهر می شود، بررسی کند.

لینک منبع